او زن تنهایی نبود؛ زنی قدرتمند بود که باید به ژنو می‌آمد تا به ناظران سازمان تجارت جهانی نزدیک باشد؛ جایی که همه در محل کار، مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، آن‌قدر جدی که کسی جرأت ندارد حتی به دیگری نگاه کند، شب‌ها نمی‌تواند در آپارتمانش دراز بکشد و به دیوار چشم بدوزد، گاهی مأموری به کار می‌گیرد که او را بدون مزاحمت دیگران، تا محل کار همراهی کند، تا از یاد ببرد باید باقی عمرش  را بدون همسر، بدون همسر بچه و دوست بگذراند.

نه، ماریان در این طبقه‌بندی‌ها جا نمی‌گرفت. او یک زن کامل بود.

صفحه97