در این دفتر حاوی ترجمة بخش کوتاهی از کتاب «پدیده‌شناسی روح» نوشته هگل همراه با تفسیر «الکساندر کوژو» متفکر روسی اصل فرانسوی است. در این پیشگفتار می‌کوشیم تا اهمیت این بخش را که «خدایگانی و بندگی» عنوان دارد از لحاظ پیوستگی آن با طرح کلی و مطالب اصلی «پدیده‌شناسی روح» باز نمائیم و سپس نظر و روش «کوژو» را در تفسیر  فلسفة هگل تا جائی که مربوط به این بخش است شرح دهیم.

هگل «پدیده شناسی روح» را در سال ۱۸۰۷ در سن‌سی و هفت سالگی به پایان رساند. این کتاب به‌نظر بسیاری از نویسندگان تاریخ فلسفة غرب مهمترین اثر و به هر حال نخستین فرآوردة دوران پختگی اندیشة اوست که تا پایان عمر، ذهن او را به خود مشغول داشت و هگل در سال ۱۸۳۱ کار تجدیدنظر در آن را آغاز کرد ولی در نیمة کار درگذشت.