کتاب تو مرا بسی (نیایش های عارفانه از تذکرة الاولیای عطار)
نویسنده: ایرج شهبازی
کسی نمی‌داند که لطف تو با دوستانت چگونه است
الهی!
تو موسای کلیم را
و هارونِ عزیز را
نزد فرعونِ ظالمِ كافرِ باغی فرستادی
و گفتی:
سخن با او آهسته و نرم گویید
الهی! این لطف توست با کسی که دعوی خدایی می‌کند
خود لطفِ تو چگونه بُوَد با کسی که تو را از میانِ جان و دل خدمت کند؟
الهی!
لطف و حِلمِ تو با کسی که «أنَا رَبُّكُمُ الأعلَى» گوید، این است
پس کسی چه می‌داند که لطف تو با کسی که «سُبحَانَ رَبّي الأعلَى» گوید، چگونه است؟
(يحيى بن معاذ، ص 373)
صفحه ۹۲کتاب تو مرا بسی (نیایش های عارفانه از تذکرة الاولیای عطار)
دیدگاه‌ها
مطالب پیشنهادی
سکوت خود را به تو تقدیم می‌کنم
معرفی کتاب سکوت خود را به تو تقدیم می‌کنم، آخرین کتاب ماریو بارگاس یوسا
شعرداستان‌های آقای معلم
مروری بر کتاب دوباره از همان خیابان‌ها نوشته‌ی بیژن نجدی
همه‌ی ما شبیه اما متفاوتیم
مروری بر کتاب کودک تکامل شگفت‌انگیز نوشته‌ی آنا کلیبورن
کتاب های پیشنهادی
