خدایان دلفی 

بنا به روایت اساطير (یونانی)، زئوس نوعی محک و محدوده منطبق بر عدل برای تمامی مخلوقات مقرر داشت: به این ترتیب نظام جهانی بر هماهنگی ارزشمند و سنجش‌پذیری منطبق است که در چهار شعار موجود بر دیواره‌هایِ معبد دلفی بیان شده‌اند: «زیباترین، همانا عادلانه‌ترین است»، «حد و حدود را رعایت کنید»، «از نخوت بپرهیزید،» و «در هیچ چیز افراط نکنید». براساس این قوانین بود که حس متداول زیبایی یونانی بنا بر نظرگاهی جهانشمول بنیاد نهاده شد که در آن نظم و هماهنگی به‌عنوان محدوده‌ای برای «خائوسِ خمیازه‌کش» تعبیر می‌شد، که به گفته هزيود جهان و از کام وی بیرون جهیده بود. این تصور در سایه حمایت آپولون قرار داشت، که درواقع میان الهه‌های هنر (موزها) در نمای غربی معبد دلفی نقش شده است. ولی در نمای مقابل آن، در بخش شرقیِ همان معبد (متعلق به سدة چهارم قبل از میلاد) تصویر دیونوسیوس، خدای هرج‌ومرج و ناقض عنان‌گسیخته همة قوانین، نقش شده است.