کتاب بی خبری
1 عدد
میانگین عمر انسان هشتاد سال است. آدمی در ذهن خود زندگی‌اش را درون این محدوده زمانی مجسم می‌کند و سازمان می‌بخشد. آنچه را که گفتم، همه می‌دانند، اما به ندرت در می‌یابیم که شمار سالیانی که به ما اعطا شده، صرفا نه یک امر مسلم کمّی، و مشخصه‌ای بیرونی (چون طول بینی یا رنگ چشم)، بلکه دقیقا بخشی از تعریف انسان است. کسی که بتواند با تمام توانایی‌هایش، دو برابر، مثلا ۱۶۰ سال عمر کند به نوع ما تعلق ندارد. هیچ چیز زندگی‌اش به زندگی ما نمی‌ماند - نه عشقش، نه جاه‌طلبی‌اش، نه احساساتش، نه نوستالژی‌اش: هیچ چیزش. اگر بنا باشد بعد از بیست سال مهاجرت به خارج، به سرزمین زادگاهش برگردد و هنوز صد سال عمر پیش رو داشته باشد، بازگشت بزرگ را چندان احساس نخواهد کرد، احتمالا به نظرش نه یک بازگشت، که فقط جاده‌ای فرعی در سفر دراز عمرش خواهد بود.
صفحه ۱۰۴
پوملو، فیلی که فرق اینجا و آنجا را نمیداند!
معرفی کتاب کودک آموزش مفاهیم با پوملو ، فیل فیلسوف 1 / تفاوتها نوشتهی رامونا بدسکو
همهفنحریفی که زندگی را برای زندگی ترجمه کرد
خشایار دیهیمی: مروری بر زندگی و آثار
ترس و نفرت از ماموران اشتازی
معرفی کتاب متولد آلمان شرقی (زندگی زیر سایه دیوار) نوشتهی هستر وایزی
