
کتاب نمایش نامه بچه و این جا کجاست؟
1 عدد
نمایش نامه نویس جهان را به صورت «نمایشی گسترده و بی انتها» مینگرد. عادت میکند که هر موقعیت را طوری ببیند که انگار روی صحنه تئاتر است و بازیگرانی آن را اجرا میکنند. بی راه نبود که شکسپیر باور داشت که جهان صحنه نمایش است. صحنه دانستن جهان به شکار موقعیت های نمایشی از گوشه و کنار زندگی روزمره می انجامد.
نمایش نامه اینجا کجاست؟ نیز از همین دست شکارها بود. من سال ها در سفرهایی به این سو و آن سو بارها مقابل چرخ نقاله چمدان ها ایستادم و انتظار کشیدم، اما فقط یک بار صحنه ای که دیدم صحنه نمایش بود: چند آدم غریبه، که برای مدت زمانی در محیط سربسته هواپیما جمع شده اند، مقابل نیم بیضی بزرگی ایستاده اند و چشم دوخته اند به چمدانهای رنگارنگ. موقعیت عجیبی است.

