انگشت و ماه

نویسنده: عسگری پاشایی

- خب. به روی چشمم. زیاد هم بود. جای انکار هم ندارد. اما ببین، ما داریم شعر می‌خوانیم و اینجا بحث شعر یا بحث نکات هنری یا ادبی شعر مطرح نیست. وانگهی مساله از حد قافیه‌بازی یا قافیه‌سازی درمی‌گذرد. شاعری که قافیه‌اندیش است کارش را دانسته و از روی آگاهی صورت می‌دهد. بپردازیم به همین شعر باران. گمان نمی‌کنم، یعنی یقین دارم، که شاعر دانسته به چیدن و ردیف کردن این آواها یا  اصوات برنخاسته. این‌جا باران با این دو آوا ترسیم شنیداری می‌شود و موجب می‌شود که تو باران را همچنان که می‌بینی بشنوی بی آن که به صدای بیرونی ریزش باران توجه کنی.

صفحه 256


متاسفانه این کتاب موجود نیست

انگشت و ماه

متاسفانه این کتاب موجود نیست

دیدگاه‌ها

در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.

مطالب پیشنهادی

تصویرگر خیال‌های دور

ژان ژاک سامپه: مروری بر زندگی و آثار

نوبل ادبیات ۲۰۱۷

درباره کازوئو ایشی گورو، برنده نوبل ادبیات ۲۰۱۷

تنها یک مهارت در زندگی؛ آن هم این است: تحمل

درباره‌ی کتاب هزار خورشید تابان نوشته‌ی خالد حسینی

کتاب های پیشنهادی