ادیپوس:             ( بی حوصله) نه !

                      اینهمه حرفهائی بی بهاست.

تسئوس :            پس چرا

                      بر تو بیشتراز همه ستم رفته است؟

ادیپوس:              پسرانم که از خون و گوشت منند تبعیدم کردند .

                       جنایت من به ضد پدرم

                       امید بهروزی را تباه کرد.

تسئوس:              اگر چنین است،

                       اگر تو هنوز مطرودی و همیشه باید

                       دور از دیگران بسر بری، چرا می خواهند ترا بچنگ آرند؟

ادیپوس:               پیام خدا ناچارشان کرده است .

تسئوس:               خدا تهدید کرده است ...

ادیپوس:               که در همین سرزمین مکافات بینند.

تسئوس:               اینجا ؟ چرا؟ چه کشمکشی ممکن است

                         میان سرزمین ما و آنان درگیرد؟

ادیپوس:               زمان، دوست من، زمان شکست ناپذیر در همه جا تا راج می کند.

                         زندگی بی زمان و بی مرگ تنها از آن خدایان است.

                          هرچیز دیگر نابود است. جوهر زمین غبار می شود.

صفحه 174