داستان های یعقوب یاد علی همیشه دارند به بیرون از قابشان اشاره می‌کنند. همیشه دیوار چهارم را می شکنند و خواننده را عمداً متوجه می‌کنند که در حال خواندن قصه است و نباید غرق شود. در همین داستان‌ها اما نویسنده مدام موقعیت ها و شخصیت های آشنایی تصویر می کند که آن شرط ابتدایی را نقض می کند و تخم تردید را در دل و ذهن خواننده می کارد: «اگر چنین چیزی واقعاً رخ داده بود چه؟» همین است که یاد علی را در بین نویسندگان معاصر متمایز می‌کند.

کتاب حاضر تلفیق و بازنویسی دو مجموعه داستان پیشتر چاپ شده ی یعقوب یاد علی است به نام های حالت ها در حیاط و احتمال پرسه و شوخی.