دوره‌بندی

اگر می‌خواهیم تاریخ سکسوالیته را بر سازوکارهای سرکوب متمرکز کنیم، باید دو گسست را فرض بگیریم: یکی طی سده‌ی نوزدهم با ظهور ممنوعیت‌های سخت، ارزش‌دهی صرف به سکسوالیته‌ی بزرگسالان در قالب زناشویی، الزام به حجب‌وحیا، اختفای اجباری بدن، به سکوت واداشتن و حجب و حیای الزامی زبان؛ و دیگری در سده‌ی بیستم که کم‌تر گسست و بیش‌تر تغییری در این منحنی است: لحظه‌ای که سازوکارهای سرکوب از آن پس به‌تدریج سست شدند؛ از ممنوعیت‌های مصرانه‌ی جنسی گذاری صورت گرفت به تساهل نسبی در مورد روابط پیش از ازدواج یا خلاف موازین ازدواج؛ سلب صلاحیت از «منحرفان» کاهش یافت و محکومیت قانونی آنان تا حدودی حذف شد؛ و تابوهایی که بر سکسوالیته‌ی کودکان سنگینی می‌کرد، تا حدود زیادی برداشته شد.