پرگنت نشان می‌دهد ایبسن «ضدقهرمان»‌های بایرن را می‌شناخته است. اینان یتیمانی بودند که با چشم‌های گشاده روی «پل آه». رو به دروازه‌های یأس روزگار ‏می‌ایستادند و به تکرار زندگی می‌نگریستند و گاه چون چوب‌پنبه‌ای برگرداب آن سگردان می‌ماندند و گاه نیز از تمامی وجود خویش مایه می‌گذاشتند تا این تکرار را بتارانند و ازدل این بیهودگی چیزتازه‌ای بیافرینند. آنها قبول داشتند که تاراندن تکرار به معنی تاراندن خویشتن و فرارفتن از من خودشیفته نیز هست.

صفحه ۲۶