رضا براهنی

رضا براهنی در 21 آذر سال 1314 در تبریز چشم به جهان گشود. خانواده‌ی براهنی وضع اقتصادی خوبی نداشتند و رضا از همان ابتدا طعم تلخ فقر را چشید. او در زمان کودکی علاوه بر تحصیل، در کارخانه‌های مختلف کار می‌کرد و کمک خرج خانواده بود. وی در اوایل جوانی به دانشگاه تبریز قدم گذاشت و موفق به‌ دریافت مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی شد. او برای ادامه‌ی تحصیل به ترکیه سفر کرد و در همان رشته درس خود را تا سطح دکترا ادامه داد و بعد به ایران بازگشت. براهنی در سال 1343 به‌عنوان استاد زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تهران استخدام شد و شروع به کار کرد.

وی در نوشتن داستان و شعر مهارت زیادی داشت و زمانی که ساکن ایران بود، تصمیم گرفت دانش خود را با سایر علاقه‌مندان به ‌اشتراک بگذارد. او کلاس‌های مختلفی در زمینه‌ی نوشتن داستان و قصه، سرودن شعر و نقد آثار دیگران برگزار می‌کرد و شاگردان زیادی را مانند مهسا محبعلی، ناهید توسلی، روزبه حسینی، پیمان سلطانی، هوشیار انصاری‌فر و... تربیت کرد. دانش‌آموختگان این کلاس‌ها سال‌ها بعد باعث رشد و شکل‌گیری یک جریان ادبی تازه در دهه‌ی هفتاد شدند.

براهنی با نشریات مختلف مانند فردوس، آرش، آناهیتا، نگین و... همکاری داشت و برای آنان در حوزه‌های گوناگون مطلب می‌نوشت. وی هم‌چنین برای تأسیس و رشد کانون نویسندگان ایران تلاش‌های زیادی کرد. براهنی عقاید چپ‌گرایانه‌ی شدیدی داشت و بارها نسبت به شرایط موجود جامعه انتقادهای تندی منتشر کرده بود. وی در سال 1351 برای تدریس ادبیات تطبیقی و ادبیات انگلیسی در دانشگاه تگزاس به آمریکا رفت و بعد از مدت کوتاهی برگشت. براهنی بعد از بازگشت به وطن دستگیر شد و به زندان افتاد. او در سال 1353 برای بار دوم به آمریکا مهاجرت کرد و کمی بعد برای زندگی به کانادا قدم گذاشت و موفق شد در انجمن قلم کانادا عضو شود و ریاست آن را برعهده بگیرد.