مترجم| گلی امامی

گلرخ ادیب محمدی که به نام گلی امامی مشهور است، از برجسته‌ترین مترجمین معاصر است. اهمیت ترجمه و مترجم خوب برای هیچ کتاب‌خوانی پوشیده نیست. تنها اگر گذرتان به کتابی با ترجمه‌ی بد افتاده باشد، می‌توانید تصدیق کنید که ترجمه‌ی ضعیف تا چه اندازه روح کتاب را تلف می‌کند. برای همین است که حضور کسانی هم‌چون گلی امامی برای مخاطبان فارسی زبان غنیمت است.

گلرخ ادیب محمدی که بعدها با نام خانوادگی همسرش به فعالیت ادامه داد در سال 1321 به دنیا آمد. او به واسطه‌ی شغل پدرش که فرماندار بود، دوران کودکی و نوجوانی خود را در شهرهای مختلف گذراند و بعدها از این تجربیات خود استفاده کرد.

سرانجام در جوانی در تهران ساکن شد و تحصیل خود را در دانشکده هنرهای تزئینی ادامه داد تا این‌که به دلایل خانوادگی به آلمان مهاجرت کرد. او خیلی اتفاقی به دنیای ترجمه راه پیدا کرد. در آلمان، مدرسه‌ای مناسب رشته‌ی خود پیدا نکرد و تصمیم گرفت به مدرسه‌ی مترجمی اشمیت برود و در آن‌جا تحصیل کند. همین تصمیم مسیر زندگی او را تغییر داد. او دو سال در این مدرسه ماند و سپس برای تحصیل در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی به انگلستان رفت. در انگلستان با کریم امامی آشنا شد و بعد از ازدواج با او، به ایران بازگشت.

سرافینا، اولین کتابی که گلی امامی ترجمه کرد:
کتابخانه‎‌ی دانشگاه فارابی، ماندگارترین اثر اوست:

داستان سرافینا، داستان دختری ده دوازده ساله است که در دهه‌ی پنجاه قرن بیست، در یک شبانه‌روزی انگلیسی درس می‌خواند. بعد از موفقیت این کتاب، به سراغ ترجمه‌ی کتاب دوم، پی پی جوراب بلند نوشته‎‌ی آسترید لیندگرن رفت. ترجمه‌ی این کتاب نیز به اندازه‌ی کتاب اول موفق از آب در‌آمد. پی پی جوراب بلند داستان دختری ده دوازده ساله است که قدرت بدنی عجیبی دارد و نثر کتاب، طنزآمیز و گیراست. این کتاب نیز برنده‌ی جایزه‌ی بهترین ترجمه‌ی داستان شد و بعد از موفقیت این کتاب بود که گلی امامی رسما وارد حیطه‌ی ترجمه شد.

قبل از این‌که به دیگر کتاب‌هایی که ترجمه کرده‌اند اشاره کنیم، بهتر است از دیگر فعالیت‎‌هایشان که برای خودشان نیز به قدر کتاب‌هایشان اهمیت دارد، بگوییم.

یکی از کارهایی که ایشان با لذت و شعف خاصی از آن سخن می‌گویند، تجهیز کردن کتابخانه‌ی دانشگاه فارابی و کتابداری در آن دانشگاه بود.