خواب نقش جادوگری را بر عهده دارد که چیزها را سنگ می‌کند. او مغرورترین ارباب را درست مثل حقیرترین دلقک، در مضحک‌ترین حالت گیر می‌اندازد؛ یعنی اگر یکی از بزرگان را بدون بیدار کردن از بسترش بیرون بکشید، هیچ دلقکی در نمایشِ دست و پا پیچاندن نمی‌تواند خنده و قهقه‌های شدیدتر از او به راه بیندازد ... فرمانروای خودکامه‌ای را در نظر بگیرید که همچون ابلهی با چشمان بسته و دهان باز، دست چپ زیر گوش راست و دست دیگر به حالتی درمانده تابیده و پیش رویش آویخته، یک زانو بالا آمده و پای دیگر کشیده یا هر دو زانو کنار هم کز کرده، در مقابل نگاه خیرة خدمتکارانش قرار می‌گیرد. چه مترسکی است این که بر تخت شاهی تکیه زده!

صفحه ۲۳۹