می‌خواهم کمی «شبیه» آنها باشم

گاهی تصور می‌کنم یکی از آنها یعنی همان افراد فوق العاده بی‌دغدغه‌ی خارج از این اتاق هستم که لبخندهای بی‌معنی‌شان هیچ وقت متوقف نمی‌شود منظورم همه‌ی مردم به جز خودم است. همان طور که مشاهده می‌کنید کسانی که نه به دنبال برداشت و نتیجه گیری خاصی هستند و نه وحشت‌های وجودی آنها را اذیت می‌کند نه در زیر سختی‌های زندگی خُرد می‌شوند و نه حیات خاکی پوستشان را می‌کند. در عوض، آنها کاملاً خوشبخت زندگی می‌کنند.