«شادمانی تنها به قیمت سرپیچی به دست می‌آید»؛ سرپیچی شرط لازم حیات ذهن است و سوژه را به قسمی از بازگشت، چرخش، نوسازی و دور زدن فرامی‌خواند. برخلاف مفهوم معاصر «سرپیچی» که به کنش سیاسی در سطح کلان محدود می‌شود، کریستوا به ریشه‌های این واژه باز می‌کردد تا نشان دهد که اصیل‌ترین کنش سیاسی شکلی درونی از سرپیچی است که به تخطی از ممنوعیت‌ها، هنجارها، ارزش‌ها و قوانین درونی دلالت دارد. در این کتاب کریستوا مفهوم سرییچی را در ارتباط با حوادث جنبش می ۶۸ فرانسه بررسی می‌کند و به ارزیابی جنبه‌های سیاسی و فلسفی آن می‌پردازد.