از نظر تاریخی، قالب هایکو از قالب رن کو (renku) تحول پیدا کرد و این فرم یا قالب شعر زنجیره‌یی بود که در میان طبقه‌ی مرفه ژاپن رواج داشت. به این شکل که یک شاعر یک بیت یا یک سطر هفده هجایی می‌نوشت و شاعر دیگری آن را با یک سطر چهارده هجایی دنبال می‌کرد. شاعر سوم یک سطر هفده هجایی دیگر اضافه می‌کرد که با آن دو سطر قبلی پیوند داشت. همین طور شاعر چهارم و شاعران دیگر. حاصل کار زنجیره‌یی از یک شعر بلند بود که با تداعی‌های مشترک شرکت کنندگان زنجیروار به هم مرتبط بودند و حرکت در خیالینه‌ها، قصد و معنا موقعی موفق بود که جمع آن محفل آن را کامل بداند. خود باشو بارها با شاگردها و دوستانش در چنین نشست‌هایی شرکت می‌کرد؛ و اینها بخش مهمی از زندگی او را در مقام شاعر تشکیل می‌دادند.