محاکمه

دغدغه آرنت برای فهم نقّادانة محاکمة آیشمان او را به تأمل در این مسئله هم واداشت که تا چه حد این محاکمه نمایشگر عدالت است. آرنت هدف بن گوریون، نخست‌وزیر اسرائیل، را از این محاکمه مورد تردید قرار می‌دهد و رد می‌کند. او قضاتی را که به دفاعیات متهم گوش سپردند و بر محاکمه نظارت داشتند تحسین می‌کند، امّا در عین حال معتقد است که آنها هم به همة مسائل حقوقی و اخلاقی مهمّ نپرداختند.

بن گوریون، نخست‌وزیر اسرائیل، فرمان ربودن آیشمان از آرژانتین را صادر کرده بود. بن گوریون می‌خواست که محاکمه در اسرائیل انجام گیرد. آرنت معتقد است بن گوریون می‌خواست محاکمه در اسرائیل باشد، نه به این دلیل که اسرائیل بهترین مکان برای اجرای عدالت بود، بلکه به این دلیل که فکر می‌کرد نسل جوان اسرائیل باید بداند که در هولوکاست چه گذشته است. بن گوریون می‌خواست مردم آلمان را به دلیل یهودستیزی‌شان و به‌دلیل رنج‌هایی که یهودیان متحمّل شده بودند محاکمه کند، على‌الخصوص، او می‌خواست نسل جوان اسرائیل به ضرورت و اهمیّت صهیونیسم واقف شود و بداند همین جنبش صهیونیستی بوده است که یهودیان را قادر ساخته است در طول سال‌های هولوکاست دوام آورند و از میان نروند. در اندیشة او، محاكمه ربط چندانی به عدالت نداشت و هرکاری که می‌کرد برای تلقین عقیده بود.

صفحه ۸۰