تجربه

یکی از بزرگ‌ترین سرچشمه‌های یأس این باور است که کارها باید راحت‌تر از آن چیزی باشند که هستند. ما فقط به این خاطر که کارها سخت هستند تسلیم نمی‌شویم، بلکه به این علت تسلیم می‌شویم که انتظار نداریم آن‌ها تا این اندازه سخت باشند. تقلای بی‌نتیجه‌مان به دستاویزی تحقیرکننده تعبیر می‌شود، یعنی توانایی آن را نداریم که خواسته‌های‌مان را برآورده کنیم. ما بی‌تحرک می‌شویم و شهامت‌مان را از دست می‌دهیم و در نهایت تسلیم می‌شویم، چون کمتر پیش می‌آید به تلاشی بزرگ تن بدهیم.