کتاب تو مرا بسی (نیایش های عارفانه از تذکرة الاولیای عطار)
نویسنده: ایرج شهبازی
کسی نمیداند که لطف تو با دوستانت چگونه است
الهی!
تو موسای کلیم را
و هارونِ عزیز را
نزد فرعونِ ظالمِ كافرِ باغی فرستادی
و گفتی:
سخن با او آهسته و نرم گویید
الهی! این لطف توست با کسی که دعوی خدایی میکند
خود لطفِ تو چگونه بُوَد با کسی که تو را از میانِ جان و دل خدمت کند؟
الهی!
لطف و حِلمِ تو با کسی که «أنَا رَبُّكُمُ الأعلَى» گوید، این است
پس کسی چه میداند که لطف تو با کسی که «سُبحَانَ رَبّي الأعلَى» گوید، چگونه است؟
(يحيى بن معاذ، ص 373)
صفحه ۹۲مطالب پیشنهادی
آزادی به رنگ آتش
مروری بر کتاب محاکمهی ژان دارک در روان نوشتهی برتولت برشت
در باب تجربهی سوگ در کودکان
مروری بر کتاب مامان دلم برایت تنگ شده نوشتهی ربکا کاب
یگانهوحشی
معرفی نمایشنامه آیلف کوچولو نوشتهی هنریک ایبسن
کتاب های پیشنهادی