قومی زگزاف در غرور افتادند         قومی ز پی حور و قصور افتادند 

معلوم شود چو پرده‌ها بردارند         کز کوی تو دور دور دور افتادند

شاید مقصودش از گروهی که در غرور افتادند صوفیه باشند که ایشان چون گمان می‌کنند که حق را یافته و شناخته و با ریاضت، در تصورات، خود را به حق واصل شده پنداشته‌اند و مغرور شده‌اند که حقیقت را یافته‌اند. گروهی هم به ظواهر مذهب با چند کلمه خیال می‌کنند که عمر ابدی یافته و در آن جهان جاودانی در قصور با حور ابدی با عیش زندگانی خواهند کرد، ولی چون پرده‌ها برافتد و مرگ برسد خواهند دانست که حقیقت غیر فرضیات آنها است و حور و قصور را با تعبّد ریایی و صوری ابدی نمی‌توانند یافت. یعنی با این تصورات و افکار امکان کشف اسرار و دانستن مقصود نیست.