من مترجم «دِلی»ام. وقتی چیزی می‌خوانم که به دلم می‌نشیند و از آن می‌آموزم، واکنش نخستینم این است که با دوستان در میان بگذارم (پس از هیجده سال کتابفروشی و با وجود نزدیک به دو دهه جدایی از این حرفه، هنوز همچنان عادت معرفی مقاله و کتاب را از دست نداده‌ام.) مرحلة بعد شوق در اختیار گذاشتن این مطلبِ خواندنی با گروهی بیش از دوستان نزدیک است، نتیجه‌اش ترجمة آن کتاب است. البته اگر کتاب «مورد» نداشته باشد، که معمولاً هم دارد و قابل ترجمه نیست. خوشبختانه آنها که «نداشته»اند و منتشر شده‌اند، مورد قبول قرار گرفته‌اند.

در مورد مقاله وضعیت فرق می‌کند. هر از گاه دوستان و فامیل از آن طرف مرزها، لطف می‌کنند و مجلاتی را که مربوط به معرفی و نقد کتاب است برایم می‌فرستند، و برگزیده‌هایی را، اگر «مورد» نداشته باشد، ترجمه می‌کنم و البته مقولة مقولة «مورد، در اینجا هم گاه مانع است.

این ترجمه‌ها بیشتر در مجلات مربوط به بررسی و نقد کتاب منتشر شده‌اند، و بیش از همه در مجلة وزین و وفادار «جهان کتاب». اعتراف می‌کنم که علی‌رغم شور و شوق خودم دربارة مقالة ترجمه‌شده، به‌ندرت، و گاه هرگز بازخوردی دربارة آنها نداشته‌ام که برایم جای تعجب دارد.

از آنجا که همچنان معتقدم هر کدام از این مقالات، قاعدتاً باید دست‌کم نظر یکی دو نفر «کتاب خوان» (بیشتر و بیش از همه جوانان نقدنویس) را به خود جلب کند، و نیز هرچند تیراژ کتاب به مراتب از مجله کمتر است، ولی بازخورد بیشتری بر می‌انگیزد، تصمیم گرفتم مجموعه‌ای از این مقالات را به صورت کتاب منتشر کنم به امید آن که به درد اهلش بخورد.

توالی انتخاب مقالات برحسب تاريخ انتشار آنهاست. نخستین آنها تاریخ ۱۳۷۶ و آخری ۱۳۹۸ را دارد. سعی کرده‌ام مقالات منتخب بیشتر دربارة نویسنده یا کتابی باشد که خواننده ایرانی با آن آشناست.

با تقدیر و امتنان از آقایان سعید شبستری (حروفچین) و حسین کریمی (ناشر) برای همکاری بی‌وقفه‌اشان.

و ختم کلام این که تصور می‌کنم این آخرین کتابی باشد که نام مرا به‌عنوان مترجم خواهد داشت.

گلی امامی 

تهران، آبان ۱۳۹۹