کلمه‌ی «عمل کردن» در زبان یونانی از آغاز کردن، حکم کردن، به اتمام رساندن و حمل کردن ریشه گرفته است، عمل‌کننده آغازگر و خطرپذیر است. «عمل» هر قدر هم کوچک باشد، می‌تواند وسعتی بی‌انتها بیابد. «عمل» پیش‌بینی‌ناپذیر است.

طبیعت بشر شکننده نیست، همزیستی انسان‌ها شکننده است. در همزیستی عواملی چون مالکیت خصوصی، مرزها و قوانین نامرتبط با انسان دخالت کرده است. سخن و عمل، مقدم بر حیطه‌های رسمی و عمومی است. با سخن و عمل، دیگری منعکس، احساس و سرانجام شناخته می‌شود.