حساسیت فلسفی چیست؟ 

حساسیت فلسفی، پرورش توانایی خود برای تشخیص و تأمل بر روی پرسش‌های بنیادین دربارة وضع بشر و توقف نکردن بر پاسخ‌هایی است که می‌یابیم. تصور من از این اصطلاح تا حدودی بر مبنای نظر ارسطو دربارة قوة ذهنی است که می‌توانیم با گذشت زمان و با آموزش آن را پرورش دهیم. ارسطو نظریة «ظرفیتی برای ادراک اخلاقی» را ارائه کرد. در باور او، هر گاه این ظرفیت پرورش یابد، می‌توانیم ویژگی‌های مهم شرایط اخلاقی پیچیده را به آسانی تشخیص دهیم. ارسطو ادعا می‌کند که این مهارت‌ها که از طریق تجربه و آموزش پرورش می‌یابند، به ما کمک می‌کند تا جنبه‌های اخلاقی مهم تجربه‌هایمان را درک کنیم و بدانیم که چه چیزی در یک تصمیم اخلاقی خاص بیشترین اهمیت را دارد.