دو نقش دیگر از ناهید روی سرستون، یکی از طاق بستان (پیکره‌ی ۳) و دیگری از اصفهان (پیکره‌ی ۴)، با هاله‌ی سپند، مانند ناهید روی کوزه‌ی سیمین، از همان زمان است. در سرستون طاق بستان هاله‌ی ناهید شعله‌ور است و بالای سر او يك ردیف طاق‌نما دیده می‌شود که میان هر طاق با يك صدف زیور یافته که آن نیز چنان‌که گذشت يك نماد مهری است.

درون طاق بستان پیکر تراشیده‌ای از ناهید به بلندی چهار متر هست (پیکره‌ی ۵) که تاجی مروارید نشان بر سر دارد با تن‌پوشی بلند و آویزان تا روی پا و جامه‌ی سنگینی روی دوشش افتاده که لبه‌ی آن با رشته‌های مروارید زیوریافته و یادآور وصف ناهید در آبان یشت اوستاست که جامه‌ای از پوست بَبَر (بیدستر) بر تن دارد.

(برای این وصف ناهید نگاه کنید به پایان همین بخش) در دست او کوزه‌ایست که از آن آب می‌ریزد که بستگی او را با آب‌ها نشان می‌دهد. پیکر تراشیده‌ی دیگری از ناهید در نقش رستم است (پیکره‌ی ۶) که تاج کنگره‌داری بر سر و گوشواره و گردن‌بند زرین بر گوش و گردن دارد. تنزيب چسبان و نازکش باز یادآور وصف او در آبان یشت است که «میانش را بسته تا پستان‌هایش خویش کالبد شود.»

از نظر هنر زمان اشکانیان که با دین مهری آن‌ها همبستگی جدایی‌ناپذیر دارد، چیزهایی که در نسا به دست آمده بسیار گیرا و شایان بررسی هستند.