مجله سیزده شماره 7
البته که عصبانی هستم!
این شماره به همه لحظات یاغی بودن زیر میز زدن و طغیان های دوران نوجوانی می پردازد و ادای دینی است به تمامی دختران سرزمین مان.
عنوان این شماره از کتاب «البته که عصبانی هستم» اثر « دو براو کا اوگرشیج» نشر اطراف برگرفته شده
جستارهای کتاب البته که عصبانی هستم به بررسی تأثیر رخدادهای سرنوشت ساز سیاسی بر زندگی روزمره و حیات فکری مردم اهل قلم و اندیشه میپردازد که گویی از روالی جهانی پیروی میکند و طعم تلخش به ذائقه مان آشناست، گرچه به گفته ی ماهنامه ی نیوکرایتریون «تا وقتی کسانی که مثل اوگرشیچ خوب می نویسند، به نوشتن ادامه دهند، امیدی برای آینده ی بهتر وجود دارد.» علاوه بر جذابیت نگاه خاص و خوانش های هوشمندانه ی اوگرشیچ، استفاده از قاب جستار روایی برای بازنمایی تأملات سیاسی و اجتماعی میتواند به نویسندگان کمک کند تا از ظرفیتهای فراوان این ژانر برای برقراری ارتباطی شخصی و مستقیم با مخاطبان بهره ببرند.
