مجله تجربه شماره ۱۲ (دوره جدید)
دربارهی «هوشنگ ابتهاج» و «محمدرضا شجریان»
تلاقی دو جهان موازی نادر اما ناب
هرکس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده ی من بی نظر نکرد
این شعر را «سایه» برای «شجریان» خواند؛ وقتی که او در بستر بیماری بود و هنوز سرطان جسماش را فتح نکرده بود. وقتی هنوز رد امیدی کم رمق در چشمان «سایه» برق میزد. او چند وقت قبلاش، یک بار به «شجریان» زنگ میزند. بعد از سلام و احوالپرسی، بغض میکند و زباناش قفل میشود. «شجریان» اما شروع میکند به حرف زدن و از یک جایی به بعد او هم گریهاش میگیرد. شاید چون دلاش کوچک شده بوده، شاید چون بیماری نایی برایش نگذاشته بوده و شاید چون فقط دلاش تنگ شده بوده، برای یار غار و دوست قدیمیاش برای آن روزهای دور و دراز «سایه» اما تصمیم میگیرد دیگر به او زنگ نزند. حرف زدن با او در آن حال برایش رنج آور بوده اما این شعر حافظ را برایش میخواند: «هرکس که دید روی تو بوسید چشم من / کاری که کرد دیدهی من بی نظر نکرد». این را میخواند و چشماناش غرق اشک میشود. میگوید «اگر حافظ زنده بود هزاران بوسه بر شجریان میزد».
پژمان موسوی
صفحه ۱۶مشاهده و خرید نسخههای مجله تجربه
- تعداد صفحات: 144
- شماره: 12
- سال انتشار: 1401
- ماه انتشار: مهر
- دوره نشر: ماهنامه
- ناشر: تجربه
- امتیاز: امتیازی ثبت نشده
دیدگاهها
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.
مطالب پیشنهادی

در جستوجوی قطعیتی محض
دربارهی کتاب پدرم برتراند راسل نوشتهی کاترین تیت

شاعری که مترجم شد
عبدالله کوثری: مروری بر زندگی و آثار

قیام من علیه ما
مروری بر کتاب ما نوشتهی یوگنی زامیاتین
مجلههای پیشنهادی















