کتاب طاعون فساد

بر اساس گزارش نهادهای معتبر بین المللی، هیچ کشوری نمی تواند ادعا کند که از پدیده فساد به دور است. هر چه شفافیت بیشتر باشد فساد کمتر است، فساد هزینه های جاری دولت ها را افزایش می دهد، روند رشد کشورها را کند می‌کند و اعتماد اجتماعی عموم مردم به دولت هایشان را کاهش می‌دهد و این بی اعتمادی بر ثبات و استقرار دولت ها در میان مدت و طولانی مدت اثرات منفی می گذارد. در کشورهایی که دوره استبداد را تجربه کرده اند و حاکمانشان فکر می‌کردند بدون پاسخگویی می‌توانند به فساد بپردازند، روشن شد که بعد از سقوط یا کنار رفتنشان از قدرت، چه ویرانه ای را برای میراث دارانشان به جا گذاشته اند؛ کشورهایی مانند عراق، مصر، روسیه، آرژانتین و مکزیک نمونه هایی از این دست هستند؛ اما کشورهایی هم هستند که در حال توسعه اند و از آنها به عنوان الگویی برای دیگر کشورها یاد می شود؛ کشورهایی که طی دهه های اخیر از رشد اقتصادی خیره کننده ای برخوردار بوده اند و شکوفایی اقتصادی آنها دنیا را شگفت زده کرده است، اما در اقتصادشان که دقیق می شویم، می‌بینیم فساد تا مغز استخوانشان نفوذ کرده و چنان منابع آنها را به تاراج می برد که حتی تا ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی آنها را دربر می‌گیرد. کشورهایی مانند چین، هند و ترکیه از جمله آنها هستند. به اعتقاد برخی از کارشناسان، توسعه این کشورها به قیمت بروز فساد شدید تمام شده است.