کتاب نمایشنامه های آموزشی
«نمایشنامه‌های آموزشی»، که در فاصله سالهای ۱۹۲۸ و ۱۹۳۰ (نمایشنامة آخر در سال ۱۹۳۴) نوشته شده است، شاخص دورهای از فعالیت تئاتری برشت است که از يك سو، نسبت به دورهای قبل و بعد از آن، خشك و به اصطلاح بی‌روح می‌نماید، ولی از سوی دیگر، اهم عناصر فکری و نمایشی و زبانی همة آثار بعدی او در آن پی‌ریزی شده است. برشت پس از آشنائی با مارکسیسم و اصول دیالكتیك، دنیای بی‌بندوبار و کم‌وبیش بی‌هدف دورة - اول کار خود را پشت سر می‌گذارد و به تئاتری در همه حال پر رگ و خون روی می‌آورد که در آن سؤال طرح می‌شود، و انتقاد بعمل می‌آید. در این مرحلة «آموزشی»، از برتولت برشتی که در نحوة بیان به غرابت هرچه بیشتر گرایش داشته، و گویا تنها به تمسخر و تحقیر و تخریب هر نوع نظام فکری دل بسته است، دیگر خبری نیست. خواننده بیکباره با نمایشنامه‌نویس متعهدی روبرو می‌شود که جهت ایدئولوژیکی معینی دارد و از زبانی ساده و منضبط، و از فنون نمایشی مشخصی برای بیان مقصود سود می‌جوید.
بیدارم نکنید، بگذارید همینطور بمیرم!
معرفی کتاب واقعیات قضیهی آقای والدمار همراه با دو نقد ادبی نوشتهی ادگار آلن پو
از مرغ سرکنده تا ستارهی هالیوود
نقد و مرور کتاب پسر عزیز: خاطرات آل پاچینو
از هرتسن و چرنیشفسکی و رادشچیف هم حرف میزنیم
معرفی کتاب ریشههای انقلاب روسیه: 1861-1917 نوشتهی آلن وود
