دیگر زمان آن نیست که لازم باشد به باستر کیتون مشروعیت داده شود تا جایگاه مرکزی او در تاریخ سینمای جهان برای اعاده‌ی حیثیت‌اش تضمین گردد. پس دیگر نیازی نیست او را زیرکانه در تقابل با چارلی چاپلین  قرار دهیم و با کوچک شمردن نبوغ یکی از بزرگ‌ترین ستارگان نبوغ کارگردانی و بازیگری دریانورد را تصدیق کنیم. این نبرد سینمادوستی در آمریکا و اروپای سال‌های شصت به پایان رسیده و چاپلین و کیتون هر دو از آن فاتح بیرون آمده‌اند. زین پس باید جنگلی را که پشت این دو درخت تنومند پنهان شده دوباره کشف کرد٬ برای شروع از هارولد لوید بگوییم که در سال ۲۰۰۶ در سالن‌های سینما و به‌صورت دی‌وی‌دی دوباره در فرانسه به روی اکران رفت٬ و همین را برای هری لنگدن٬ چارلی باورز٬ لری سیمون٬ یا دبلیو. سی. فیلدز  آرزو کنیم.