کتاب آمریکای زمینگیر
من مهاجرت را دوست دارم. مهاجران زیادی وارد این کشور شدند، سخت کار کردند، موفق شدند، صاحب فرزند شدند و در رؤیای آمریکایی سهیم شدند. این داستان زیبایی است. من می‌توانم چشمانم را ببندم و زمانی را تصور کنم که گذشتگان من مجسمه آزادی را در نیویورک بنیان گذاشتند و زندگی جدیدی آغاز کردند. به راستی اگر می‌توانستند حاصل این تلاش و فداکاری‌شان را به این صورتی که امروزه با آن مواجهیم ببینند، چه می‌کردند! چطور شجاعت این مردم و سختی‌هایی که به جان خریدند و خانواده‌های خود را ترک کردند تا این‌جا را آباد کنند، قابل درک نیست؟ آنچه دوست ندارم مفهوم عبارت غیرقانونی است نه مهاجرت.
صفحه 37
تو همانی که امشب در رؤیا خواهم دیدش
یادداشتی بر کتاب «تو مثل من فردا دنیا آمدی: نامه‌نگاری‌ها (۱۹۲۲-۱۹۳۶)، نویسندگان: مارینا تسوتایوا، بوریس پاسترناک، راینر ماریا ریلکه»
کادیلاک دولان: انتقام، عدالت یا سقوط؟
معرفی کتاب کادیلاک دولان نوشته‌ی استیون کینگ
انطون، شاعرِ شب‌های روشن بغداد
سنان انطون: مروری بر زندگی و آثار
