اگر روان ما برای رشد برنامهریزی شده است، چرا اینقدر دشوار است که بر اساس دستورکار رشد و توسعهای حیاتمان زندگی کنیم؟ چرا ما دائما در مورد خودمان خطا میکنیم، خطاهای خودمان را تکرار میکنیم و دوباره و دوباره الگوی والدینمان را که فکر میکردیم از آنها گریختهایم تکرار میکنیم؟ چرا به آرزوهای وجود متعالی که درون هر یک از ما جاری است بیتوجه هستیم؟
صفحه 131
مقالات پیشنهادی
کتاب های پیشنهادی
دیدگاه خود را با ما به اشتراک بزارید