کتاب برابری و جانبداری

کتاب برابری و جانبداری نیگل برگرفته از درس گفتارهای جان لاک است. نیگل در مقدمه کتاب برابری و جانبداری می خواهد به مطلب بسیار مهمی در نظریه سیاسی بپردازد: اولاً می خواهد به مسأله ی اصلی نظریه سیاسی بپردازد و نمی خواهد راه حلی برای آن مسأله ارائه کند، چون بازشناسی موانع جدی در نظریه سیاسی شرط لازم دستیابی به راه حل است. ثانیاً می خواهد توضیح بدهد که چرا دستیابی به یک راه حل در نظریه سیاسی این قدر دشوار است. به اعتقاد نیگل، در درون هر فردی بین دو چشم انداز شخصی و غیر شخصی نوعی نزاع و تعارض وجود دارد. بدون چشم انداز غیرشخصی، اخلاقی در کار نخواهد بود، بلکه فقط تضاد، سازش، تزاحم، مصالحه، و همگرایی اتفاقی منظرهای فردی وجود خواهند داشت. ولی انسان ها فقط نظرگاه خاص خودشان را اتخاذ نمی کنند، بلکه نظرگاهی را هم اتخاذ می کنند که در آن هر یک از ما از طریق اخلاق خصوصی و عمومی پذیرای مطالبات دیگران است. بدون در نظر گرفتن چشم انداز شخصی نظریه های سیاسی در دام ناکجا آبادگرایی می افتند، و به خاطر اینکه به روان شناسی واقعیت های انسانی توجه ندارند طعم تلخ شکست را خواهند چشید. نظام های سیاسی، برای اینکه مشروع باشند، باید در درون هر فرد به تلفیقی از این دو چشم انداز دست یابند. نیگل این رویکرد خود به نظریه سیاسی را به موضوعات خاصی مانند نابرابری اجتماعی و اقتصادی، مدارا، و عدالت جهانی اطلاق می کند. او توازن میان برابری و جانبداری را مهم ترین مسأله ای می داند که نظریه پردازان سیاسی با آن مواجه‌اند.

مقدمه‌ی مترجم / جواد حیدری
صفحه 45