زرد                 [ حمله ور] غولک دبنگ !

سبز                  [نگهش داشته] معتدل تر باشید جانم  - ادب را رعایت کنید .

زرد                   بدهیبت موذی جفنگ !

سرخ                 دست بردار دیگه . اینقدر بازی درنیار.

                       [زرد مبهوت می ماند.]

سرخ                 ما خودمون اینجا بودیم ؛ من با چشم خودم دیدم.

زرد                  چی رو دیدی ؟

سرخ                 حیف از اون شکنجه ای که من تحمل کردم . [می خواهد برود ] تف!

زرد                  [نگهش می دارد] صبر کن - [ به سبز] تو بهش بگو .

سبز                   از ما کاری ساخته نیست .

                        [راه می افتد .]

زرد                    به حرف منم گوش بدین - [ به مترسک] اینطور نمی مونه ، اینطور نمی مونه . [به بیرون ] به حرف منم گوش بدین.

                         [دنبالشان خارج می شود . مترسک با همه نیرو می خندد . سیاه آهسته و بهت زده پیش می آید . به بیرون و به مترسک

                         نگاه می کند . دنبال دلیل خنده می گردد. چیزی نمی فهمد . ]

سیاه                     بگو مام بخندیم

مترسک                [از خنده می ماند ] تو هم اینجائی ؟

سیاه                     داشتم می دیدم . راستی عجب کلکی زدی !

مترسک                 کلک؟

سیاه                      رو دست نداشت !

مترسک                 های، پا از گلیمت درازتر نکن .

صفحه ۳۷