هنر رنجاندن

نویسنده: آرتور شوپنهاور

تاریک‌اندیشی

تاریک‌اندیشی گناهی است، شاید نه چندان در تقابل با جان مقدس یا علیه روح انسانی، که از این روی هرگز قابل بخشش نباشد، بلکه در کسی بخشودنی نیست که خود را وامدار آن کرده است، از کسی که آشتی‌ناپذیر، همواره و همه جا به‌دنبال خود می‌کشدش و در هر فرصتی برایش مایه‌ی حقارت می‌شود، تا زمانی که زنده است، ‌بله، حتی پس از مرگ وی.

صفحه 84