مجموعه حاضر شامل چهار مقاله دربارة آرای ماکس شلر اندیشمند آلمانی در اوایل سدة گذشتة میلادی می‌باشد. همان گونه که از بخش‌های چهارگانة کتاب استنباط می‌گردد، آرای شلر در آن دوره مستقیماً بر جریان‌هایی مانند پدیدارشناسی، انسان‌شناسی فلسفی و جامعه‌شناسی معرفت اثربخش بودند و اساساً در تکوین آن جریان‌ها دخالت داشتند.

نخستین مقالة این مجموعه به‌معرفی کلی و مقدماتی آرای شلر و آثار او اختصاص دارد و مراحل گوناگون زندگانی فکری او را نشان می‌دهد و به‌ویژه دیدگاه و روش‌شناسی شلر را در نحوة بررسی انسان و نیز راجع به نظریة شناخت روشن می‌سازد. مقالة دوم به تأثیر شلر و برخی از دستاوردهای او در زمینة فکری پدیدارشناسی می‌پردازد. تمرکز اصلی این بخش بر موضوع معروضات (یا معطیات) پدیدارشناسی قرار دارد که از جمله مفاهیم کانونی نظریة شناخت در جریان پدیدارشناسی می‌باشد و از این راه ویژگی‌ها و ظرایف بیشتری از دیدگاه شلر را هم توضیح می‌دهد. مقالة سوم به‌موضوع زمان می‌پردازد، که آن نیز از دیگر مفاهیم اصلی پدیدارشناسی است، و آن را در قیاس با جریان فکری انسان‌شناسی از دیدگاه جورج هربرت مید مطرح می‌کند.

یادداشت