در یونان علوم تحت یک چتر فلسفی بودند. این نگرش در دوره تمدن اسلامی و در قرون وسطای مسیحی نیز حاکم بود، و در شروع علم جدید نیز رواج داشت. اما به تدریج رشد مکاتب تجربه گرا، که فقط برای معارف مبتنی بر یافته‌های حسی اعتبار قائل بودند، تجربه گرایی بر دیدگاه عالمان حاکم گشت و این با ظهور پوزیتیویسم و رواج تخصص گرائی تقویت شد. این نگرش تا اواسط قرن بیستم نیز حاکم بود و هنوز هم در بسیاری از محیط‌های علمی رواج دارد، اگرچه بسیاری از نخبگان طراز اول در دهـه هـای اخیـر متذكر ایرادهای آن شده‌اند. در این فصل به بررسی تحلیلی روند تحولات مفهـوم علم و شکل‌گیری مسئلۀ «شبه علم» در مقابل نظريات علمـى متداول، می‌پردازیم.