گفتیم که معتبرترین روایت ثبت شده درباره‌ی مار و ارتباطش با زن و دشتان، سِفر پیدایش است. با اتکا بر این سند مکتوب دینی، ‌بارداری و دشتان به عنوان یکی از ملزومات آن، مجازات آدم‌فریبی زن (خوراندن میوه‌ی ممنوع به آدم) است. مار هم با او تا ابد سر دشمنی دارد. خداوند مار و زن را این‌گونه مجازات می‌کند «پس خداوند خدا به مار گفت: چون که این کار کردی، از جمیع بهایم و از همه‌ی حیوانات صحرا ملعون‌تر هستی! بر شکمت راه خواهی رفت و تمام عمر خاک خواهی خورد و عداوت در میان تو و زن، و در میان ذریت تو و ذریت وی می‌گذارم؛ او سر تا را خواهد کوبید و تو پاشنه‌ی وی را خواهی کوبید. و به زن گفت: اَلم و حمل تو را بسیار افزون گردانم؛ با الم فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و او بر تو حکم‌رانی خواهد کرد.» (98)

در این متن مار به زن پیوند می‌خورد. اگر در اسطوره‌ها و باورهای اولیه، ماه پیوند مرموز قدرت‌آفرینی با زن دارد در کتب دینی مار با زن پیوند می‌خورد. به همین دلیل از منظر اسطوره این امکان وجود دارد که گاه بتوان خوش‌بینانه به زن و دشتان نگاه کرد (مثل موارد تقدیس خون دشتان در برخی قبایل و گروه‌ها). اما از نظر منظر دین و اعتقادات دینی مقوله‌ی دشتان یکسر منفی و مایه‌ی دوری‌گزینی و انزوای زن است.