رادیو سكوت

نویسنده: آلیس آزمن

رادیو سکوت

اثرهنری ناامیدکننده بود؟ رشتۀ کلام این گفت‌و‌گو را گم کردم. با همۀ وجودم سعی می‌کردم نزنم زیر گریه.

گفتم: «آره.»

او گفت: «فرانسیس چاره‌ای ندارم جز اینکه تو رو از مقام ارشدی دانش‌آموزان دختر برکنار نم. تو دیگه نمایندۀ تصویر مدرسۀ ما نیستی. ما به ارشدهای دختر و پسری احتیاج داریم که واقعاً به مدرسه‌مون باور داشته باشند و موفقیتشون براشون مهم باشه. که البته واضحه تو اهمیتی نمی‌دی.»

و دیگر طاقتم تمام شد. گفتم: «این دیگه کمی غیرمنصفانه‌ست. معلوم بود اون ویدیو یک اشتباه بوده. و من متأسفم، اما راستش رو بخواید، تنها دلیلی که شما می‌دونید من در اون ویدئو نقش داشتم، اینه که کسی به گوشتون رسونده. ویدئو حتی مربوط به کانال من در یوتیوب نمی‌شد و شما فقط تصور می‌کنید که ایده‌های من باهاش یکی باشه. تازه، کاری که من بیرون دیوارهای مدرسه می‌من نباید تأثیری بر ارشدی‌م داشته باشه.»

صفحه ۱۷۷