در وادی درد

نویسنده: آلفونس دوده

کتاب La Doulou گرچه ساختارمند است و ناگزیر از پیش بردنِ یک پیرنگِ مشخص، در نهایت از حد یک مجموعه یادداشت فراتر نمی‌رود؛ با این حال این الزاماً عیبش نیست. یادداشت‌نویسی به نظر فرم مناسبی است برای سروکله زدن با مرگِ خود. فاصله‌ی بین هر دو پاره یادداشت متضمنِ زمانی‌ست که در این بین به رنج سپری شده: پیشِ روی شما یک دهه و اندي عذاب است چکیده در هشتاد و خرده‌ای صفحه. این‌گونه نوشتن، هم از خطرِ افتادن به دامی که هرولد برادکی به آن افتاد دور می‌ماند؛ و هم از وسوسه‌ی مخفی‌کاری یا تلاشِ زیاده برای هنری و زیبایی‌شناختی کردنِ درد. دوده رئالیستی بود که بیش‌تر نزدیک به واقعِ زندگیِ خودش می‌نوشت. در این دفتر - در چیزی که لئون دوده «صحیفه‌ای مخوف و عمیق» خواندش- او دارد نزديکيِ مرگ خودش می‌نویسد.

صفحه ۲۶

در وادی درد

دیدگاه‌ها

در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.

مطالب پیشنهادی

فرمانروای قلمروی خودت باش

مروری بر کتاب استعداد نافرمانی نوشته‌ی فرانسسکا جینو

تراژدی جنایت و جنون

مروری بر نمایشنامه‌ی مکبث نوشته‌ی ویلیام شکسپیر

اندوه بهای شجاعت عاشقان

مروری بر کتاب عکاسی، بالون سواری، عشق و اندوه نوشته‌ی جولین بارنز

کتاب های پیشنهادی

افزودن به پاکت خرید