اقتصادی می‌گنجاند تا حس زیبایی را برساند، حسی که، به نظر وردزورث، «از کثرت اجزای متقارنی حاصل می‌شود که در یک کل اندام‌وار به وحدت می‌رسند» (آثار منثور، ج. 2، 181).

وردزورث در نمایشنامة مرزنشینان نگران پیامدهای شکست انقلاب فرانسه، ازجمله اوج‌گیری استبداد نظامی و بازگشت اشراف به قدرت بود. در همان فصل خواهیم دید که باند نیز در احمق با اشاره به دوران جان کلرو دورة پس از جنگ انگلیس و فرانسه و شکست ناپلئون، تاریخ و روایتی چندلایه می‌سازد که، در نگاه اول، روایت زندگی جان کلر در زمان رواج و رونق سرمایه‌داری در آغاز قرن نوزده، و با اندکی تغییر در زاویة دید، روایت نولیبرالیسم اقتصادی یا تاچریسم زمانة باند است. در احمق نیز علاوه‌بر آنکه باند رویارویی قدرت و مردم را با جنگ بر سرِ حاکمیت بر زمین یا محرومیت از آن نشان می‌دهد، استعارة «زمین» به مثابة «راه» تجاری نیز از بن‌مایه‌های اصلی اثرش است. وردزورث گروهی از جوانان را در لحظات بحرانی یک آشوب اجتماعی، یعنی انقلاب فرانسه، در جست‌وجوی عدالت نشان می‌دهد. باند نیز در احمق با روایت شورش‌های روستاییان علیه سرمایه‌دارانی که در قرن نوزده مردم را از زمین‌هایشان محروم می‌کردند، از آن رخدادها استعاره‌ای برای اشاره به شورش جوانان اروپا در سال ۱۹۶۸ و ناکامی آنها در برابر دولت‌های خودکامة اروپایی می‌سازد. همان‌طور که پیروزی نظام سرمایه‌داری انگلیس بر شورش روستاییان در قرن نوزده به زندانی شدن، شکنجه، اعدام، و تبعید شورسیان به مناطق دوردستی همچون استراليا منجر شد؛ پیروزی دولت‌های محافظه‌کار در اروپای غربی بر جنبش دانشجویی ۱۹۶۸ نیز به قدرت گرفتن نولیبرالیسم سیاسی و اقتصادی، منزوی شدن جناح‌های منتقد وضعیت موجود، مهندسی فضای باز دانشگاهی، مدیریت و نظارت خزنده بر موضوعات پژوهشی، و کم‌رنگ کردن نقش‌آفرینی دانشگاهیان در تغییرات اجتماعی انجامید.