به گمان من فرایند تبدیل تصاویر عکاسی به ((آثار هنری)) به دو شکل ممکن است صورت بگیرد. هر دو این شیوه‌ها اندکی نامعقول هستند اما هیچ‌یک پیشینه‌ی زیادی در این تب اخیر جذب عکاسی در فتمان و بازار ((هنر‌های زیبا)) ندارند.مسیر نخست منطق مرسوم رمانتیسم را دنبال می‌کند؛ همان منطقی که پیوسته در پی سرچشمه‌های هنری در ((صدای)) غالبو به‌سامان مؤلف است. مسیر دوم که می‌توان برچسب ((پسارمانتیک)) به آن زد، ذهنیت مجموعه‌دار، خبره‌ی هنر و بیننده را بر هر مؤلف خاص مقدم می‌دارد.این شیوه‌ی دوم دریافت اثر، عکس را چونان ((شیء یافته‌شده)) می‌نگرد.

صفحه 24