یک شیء متحرک اختیار کنید و آن را روی میز قرار دهید. حالا ذهنتان را آرام کنید و بگذارید روی این شیء متمرکز شود و اجازه دهید ذهنتان در هر گسترة معنایی که این شیء برای شما دارد پر و بال بگشاید. مثلاً، رنگ آن می‌تواند یکی از خاطرات دوران خردسالی را به یادتان آورد. یا شاید شکل آن شیء تخیل شما را به انگیزش وادارد، درست مثل آن‌که در ورای ابرها به چیزی نگاه می‌کنید یا مثل وقتی که به آتش خیره شده‌اید. به محض آن‌که دیدن اشیا را به شیوه‌ای عینی و آگاهانه متوقف می‌کنید، و به ضمیر ناخودآگاهتان اجازه می‌دهید آنچه را می‌بینید تعبیر و تفسیر کند، چیزی «به ذهن شما راه می‌یابد» که مشاهدة آن شیء از جانب شما آن را برانگیخته است.