به یاد رفتگان و دوستداران

به یاد هوشنگ مافی

دیروز شنیدم که هوشنگ دو ماه پیش مرد. دیشب تمام شب به یاد او بودم. در تنهایی یک فیلم پرماجرای آمریکایی را در تلویزیون نگاه کردم. شراب زیادی خوردم. سنگین‌تر از سنگ شدم و افتادم. یاد هوشنگ با افجه و سینَک، با درة لواسان و کوهگردی روزهای جمعه، سال‌های سال، یاد او با کوه و درّه و سنگ و آب توأم است. درّة لتیان و بهار دامنة افجه، اوّل‌های اردیبهشت، و مست شدن از سبزه، و مستی پرنده‌های بی‌تاب و پرحرف. در این فصل پرنده‌ها زبان به دهن نمی‌گیرند، و روی هیچ شاخه‌ای قرار ندارند، و طراوتِ بوی علف تشنة عجیبی دارد.