تامس مور سال‌ها در زمینه‌های دین‌شناسی و روان‌شناسی در دانشگاه‌های آمریکا تدریس کرده و معتقد است که «کار» و «زندگی» دو مؤلفهٔ جدانشدنی در حیات هر انسان است؛ یعنی زندگی ‌کردن همان کار کردن است و کار کردن همان زندگی کردن. شخصیت آدمی بر اثرِ کار یا کارهایی که می‌کند، در طول زندگی شکل می‌گیرد و شخص به انسانی بی‌همتا بدل می‌شود. اما اشخاص بسیاری با غفلت از این واقعیت کار را به «شغل» یا «حرفه» فرو می‌کاهند و از این‌رو، بین کار و زندگی جدایی می‌افکنند.

از نظر مور، کار و زندگی دو روی یک سکه‌اند و به همین دلیل باید «کارهمچون زندگی»  تلقی شود. به بیان دیگر، باید کار را زندگی کرد و این خود هنری ممتاز است.