در آثار ریچارد براتیگان زیرپوششی از بی تفاوتی و لاقیدی‌یی سرخوشانه و سبك‌سرى‌یی تظاهرآمیز صورتی دین گریز و کم رنگ از تعالی گرایی قابل تشخیص است. اما شاید زمانی که براتیگان با اولین رمانش ژنرال ارتش جنوب از بیگ سور موفقیتی آنی به دست آورد، این موضوع بی‌درنگ آشکار نبود، به خصوص با وجود جنبش نامتجانسی که آمریکای امروز ضد فرهنگ می‌نامدش. این رمان که به تنهایی کمابیش تمام حوزه‌ی آثار بعدی براتیگان را مشخص می‌کرد نگاهی هیپی‌وار دارد به بی‌پیرایگی زندگی در فن آوری آباد و پر است از فواصل ناآشنا، اروتيک و رخوتناک و مملو از تصاویر جذاب و گیرا از آنچه باور بسیاری از جوانان بود. براتیگان برای آنها آمیزه‌یی عجیب و غریب بود از تئاتر جادویی هسه در آمریکا و سیذارتا در بیگ‌سور. اما چکیده‌ی طرز زندگی قهرمانان براتیگان به نظر می‌رسد این جمله از مقاله‌ی «اعتماد به نفس» امرسون باشد که می‌گوید «سلامتی رفتار ذات بشر... همانا بی‌اعتنایی کودکانی است که خوراک شبشان مهیاست.»