سرکوب، به مدت زمان، جهت و شدت فعالیت‌های فعالان، از طریق راه‌هایی متأثر از ستیزه‌های سیاسی شکل می‌دهد. جایی که سازمان‌ها و فعالان از سرکوب دولتی جان سالم به در می‌برند، نسلی از مخالفان با تجربه، اندیشه و قدرت رهبریشان را جهت مبارزه و تشکیل شبکه‌ای عمیق‌تر و پیچیده‌تر و پشتیبانی از اعترضات جدید، روی هم می‌گذارند. در غیر این صورت، ممکن است حاکمان همۀ نسل فعال را ساقط و بدین وسیله مطالبه‌گران جدید را از رهبران با تجربه محروم کنند.

صفحه 237