در این فصل به ساختار پیرنگ و تصویر جامعه در داستان‌های مندرج در مجلات ارزان‌قیمت زنان می‌پردازیم. گفته شده است که جهان‌بینی نویسندگان میان فردگرایی قهرمانانه و جبرگرایی نوسان می‌کند. به‌رغم اینکه دوره‌ای که مجله‌ها را از آن برای نمونه‌گیری انتخاب کرده‌ام دهه ۱۹۳۰ است، هیچ اثری از نقد رادیکال جامعه در آنها نیافتم. هیچ گونه همخوانی نزدیک میان این داستان‌ها و سرمشق‌هایی که رمان‌های نخبه به‌ست می‌دهند وجود ندارد و این مشکل پیش رویمان قرار می‌گیرد که نویسندۀ عامه‌پسند می‌خواسته که خواننده داستان‌هایش را چگونه بخواند؟ به همین دلیل، یکی از این داستان‌ها را عمیقاً تجزیه و تحلیل می‌کنم و به ترفندهایی اشاره می‌کنم که به کار رفته‌اند تا علامت بدهند که نویسنده ترجیح می‌داده از شخصیت، کنش در پیرنگ و غیره چه معنایی برداشت کنیم. کارکرد خاص داستان‌های خانوادگی توصیه‌های معنوی است که چگونه می‌توان زیست و باید زیست.