رویای آدم مضحک

نویسنده: فیودور داستایفسکی

یک قصه

به دقت وراندازش کردم. در ظاهرش چیز خاصی بود که آدم اگر حواسش هم نبود بی‌اختیار نگاهش به‌طرف او برمی‎گشت و به چنان خنده‌ای می‌افتاد که دیگر نمی‌شد جلو آن را گرفت. این اتفاقی بود که برای من هم افتاد. باید بگویم چشم‌های این مرد ریزنقش چنان تحرکی داشت و خودش هم چنان نگاه دیگران را به خود جلب می‌کرد که انگار به غریزه می‌فهمید دارند نگاهش می‌کنند، و بلافاصله به‌طرف کسی که نگاهش می‌کرد بر‌می‌گشت و با نگرانی آن نگاه را سبک‌سنگین می‌کرد.

صفحه 77