به دنبال او به اتاق زیر شیروانی رفتم . از پنجره ی کوچک بام نور ماه به درون اتاق زیر شیروانی می تابید و جعبه های قدیمی و ساعتهای کشتی را که زیر لایه ای از گردو غبار مدفون شده بود روشن می کرد ، البته فقط نور ماه نبود که آنجا را روشن کرده بود . نور ماه آبی رنگ بود ولی انگار رنگین کمانی در فضای آنجا پراکنده بود . هانس نانوا در انتهای اتاق زیر شیروانی ایستاد و به گوشه ای اشاره کرد . ازبطری نوری بیرون می زد ، آن قدر زیبا که چند لحظه مجبور شدم با دست جلو چشمانم را بگیرم . بطری کاملاً شفاف بود ولی چیزی که درون آن بود قرمز ، زرد، سبز و بنفش به نظر می رسید ، مجموعه ای از همه ی این رنگها .

صفحه 57